Prawo bankowe - kredyty frankowe, WIBOR oraz sankcja kredytu darmowego

W ramach prowadzonej praktyki prawnej zapewniam kompleksową pomoc prawną kredytobiorcom posiadającym kredyty bankowe, a w szczególności te powiązane kursem waluty obcej oraz oparte o zmienną stopę procentową WIBOR. Wieloletnie doświadczenie w prowadzeniu spraw przeciwko instytucjom bankowym, pozwala mi na sprawne poruszanie się w postępowaniu sądowym oraz umożliwia mi na wybór najkorzystniejszego rozwiązania prawnego dla klienta. Szczegółowo analizuję każdą powierzoną mi sprawę i rzetelnie oceniam, jakie korzyści – zarówno prawne, jak i finansowe mogą osiągnąć moi Klienci ze sporu z bankiem, który udzielił kredytu.

Wadliwość umów kredytów powiązanych kursem waluty obcej (m. in. CHF, USD, EUR) powoduje ich nieważność oraz możliwość dochodzenia od banku roszczenia o ustalenie nieważności zawartej umowy kredytu lub jeśli kredyt został już spłacony dochodzenia zwrotu uiszczonych na rzecz banku rat kapitałowo-odsetkowych.

Prowadzona przeze mnie Kancelaria specjalizuje się również w prowadzeniu postępowań sądowych dotyczących weryfikacji umów kredytów złotowych opartych o zmienną stopę procentową WIBOR. Podważenie prawidłowości umów zawierających w swej treści stawkę referencyjną WIBOR jest możliwe z powodu wadliwości dotyczących procedury ustalania powyższego wskaźnika referencyjnego, udziału banków w procesie ustalania wysokości stawki WIBOR oraz niedochowania przez banki obowiązku informacyjnego w zakresie ryzyka związanego z stosowaniem zmiennej stopy oprocentowania.

Wszystkie powyższe uchybienia prowadzą do wniosku, iż kredytobiorca zaciągając zobowiązanie kredytowe nie był w pełni świadomy z jakim ciężarem finansowym będzie musiał się zmierzyć, jak będzie kształtowała się wysokość jego raty a w efekcie, ile finalnie będzie musiał bankowi zapłacić z tytułu odsetek wynikających z zawartej umowy kredytu.

Brak udzielenia kredytobiorcy informacji o wysokości jego zobowiązania, zastosowanie w treści umowy kredytu wątpliwe ustalanego wskaźnika WIBOR oraz udział banku w jego ustalaniu należy ocenić jako sprzeczne z istotą kredytu jako produktu mającego wesprzeć kredytobiorcę w spełnieniu jego celu – zakupu nieruchomości – a także jako sprzeczne z zasadami współżycia społecznego, równowagi stron oraz dobrymi obyczajami. Na skutek powyższych uchybień kredytobiorcy przysługują względem banku roszczenia o odwiborowienie zawartej umowy lub stwierdzenie jej nieważności.

Sankcja kredytu darmowego to instrument prawny określony w ustawie o kredycie konsumenckim, który pozwala na znaczące obniżenie kosztów kredytu w sytuacji, gdy bank nie wywiązuje się z obowiązków, takich jak m.in. właściwe poinformowanie kredytobiorcy o kosztach związanych z kredytem lub naliczanie odsetek od części kredytu, która nie została faktycznie udostępniona kredytobiorcy, np. prowizji.